Aslında
mutlu olabilirim dedim içimden.
bak
«ben burdayım» diye çığlık attı içimdeki ses. «nerdesin» dedim duymadı. «heey»
dedim cevap yok. defalarca çağırdım cevap vermedi. sonra mutluyum dedim
içimden. ardından yine o çığlık «beni unuttun mu?» iyice tedirgin olmuştum
kimdi ki bu bana bağıran. tanıdık bir sesti ama çıkaramıyordum kim olduğunu.
ardından. dedim ki ne olursa olsun mutluyum ben her şeye rağmen. sonra
fısıldadı ve dediki o ses «peki bunu hakedecek ne yaptın?». şimdi git dedim ona
bunu haketmesemde mutlu olmalıyım ihtiyacım var buna. zarar verdiklerim umrumda
değil mutlu ettiklerim var benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bunun hakkındaki düşüncenizi paylaşır mısın? :)